Nog maar 2 weken

Oke het heeft te lang geduurd na de worstelingen met langzame verbindingen en nieuwe wachtwoord instellingen maar hier zijn we weer.

na Senggigi dus naar Den Pasar met de boot en bus, daar hebben we eerst eens voor de lol een uur gehiked naar een hotel. We kwamen aan bij een goeie maar die was vol en de volgende had geen douche en geen ramen maar alleen een squat wc.
we lieten ons met de taxi naar een hotel uit de Lonely Planet gids brengen, die er uit zag en voelde als een hotel bij een sauna resort maar dan voor 15 euro per nacht.

De volgende dag bestond ons ontbijtje uit mega zoete broodjes ( ir blij, am iets minder ). Alles word hier trouwens gemaakt met minstens 5 scheppen suiker.
We vervolgden onze tocht naar de westkust van Bali per local bus wat hilarische taferelen opleverde. De meesten hadden nog nooit een blanke gezien dus dat werd uitgebreid besproken, net als Ir's shirt die ze expres binnenstebuiten droeg.
Iedereen vond het uiterst belangrijk met ons te communiceren maar verder dan 3 woorden Engels en een hele grote glimlach kwamen ze vaak niet.
En dan gewoon stug door praten in het Bahasa Indonesia, met de benen tussen de kippen.

De boot bracht ons naar Java, wat slechts 10 minuten kostte plus een uur om aan te meren. We namen intrek in een goedkoop hotelletje in Banyuwanji ( ofzoiets.. ) en beklommen snachts vulkaan Ijen.
We vertrokken om 1 u snachts en mochten er pas om 5 u aan beginnen omdat er toxische gassen waren. Slapen in de auto was geen succes door het oorverdovende gesnurk van de chauffeur en buiten was geen optie vanwege de temperatuur die bijna de 0 aantikte.
Het kostte ons tot 11u om de ruim 2000 meter hoge kerel te beklimmen en de krater in te gaan waar zwavelsteen werd verzameld en door tengere mannen ( 6x per dag 80 kilo per keer ) naar de voet van de vulkaan werd gebracht. Maar wat een fenomenaal natuurverschijnsel!

Na de vulkaan volgde een 10 uur durende treinreis naar Yogyakarta na een niet al te boeiende dag in Surabaya met MacDonaldsvoer en slecht Engels sprekende inwoners, waar we s avonds aankwamen met de melding dat alle hostels vol zaten. Toch nog iets kunnen vinden en het gevierd met bier en pizza's.
Het indo eten bevalt trouwens heel goed maar soms is een pizza of pastaatje best welkom.

In Yogya hebben we een lopende tour door de stad gedaan, Batik gekocht, een paleis bezocht waar we totaal niet wijs konden worden uit de enkel Indonesische teksten, een mega vreemde vogelmarkt gezien waar ze ieder denkbaar huisdier verkochten en verder gewoon lekker gegeten.
weetje: Veel indo's hebben een vogel als huisdier omdat er maandelijks wedstrijden zijn waarbij de mooist zingende vogel wint en daarmee de eigenaar een zak met geld.

Het plan om met het vliegtuig naar Jakarta te gaan mislukte door betaal problemen Online en resulteerde in een 8 uur durende nachttrein waarbij zelfs Ir niet kon slapen, wat een ellende.
Om half 6 s ochtends kwamen we na trein, riksja, bus en scootertaxi aan in het hotel die ons er niet in wilde laten omdat Am de hotelvoucher niet had kunnen uitprinten en het hotel geen Online of überhaupt computersysteem had.
Maar we gingen niet weg voor we de kamer hadden! Twee uur geslapen en gedoucht verder pakten we het vliegtuig naar KL en stapten we soepeltjes over naar Kota Bharu.
We mistten net de laatste boot naar Pulau Perhentian Kecil met als gevolg veel geglimlach, geslijm en geknipper en wat extra betalen.
Die avond namen we ons intrek op het eiland.

Daar zijn we 9 dagen gebleven, hebben gedoken, gesnorkeld, gehiked, Am had dr voeten gesloopt, Ir dr teennagel verloren. Wel heel lekker gegeten, in de zon gelegen, het zeewater was 30 graden en er was waarempel een goed feestje!
Helaas was het Maleisische Holiday waardoor we1 dag in de stress hebben gezeten over een verblijfplaats. Piepklein eilandje en alles maar dan ook alles zat volgeboekt. But we survived, laat in de middag hadden we een chaletje.
Een duik was trouwens vrij bijzonder. We belandden eerst op de verkeerde boot, toen kon Ir niet goed beneden blijven onder water, t zicht was maar een paar meter ( we deden een wrakduik trouwens), de instructrice verloor haar mondstuk waardoor ze omhoog vloog, en op het eind moesten Ir en Am 5 minuten blijven hangen aan een koord zonder duidelijke reden. Vreemde situatie.
De andere duiken waren wel heel vet. Wat alleen tegenviel op het eiland was dat de locals een heel stuk minder vriendelijk en behulpzaam waren dan de Indo's, waar we behoorlijk aan moesten wennen.

Na Kecil was het plan om via de Cameron Highlands naar Pulau Langkawi te gaan, maar daar bleek het 10 dagen te stormen. Plan gewijzigd.
Na een dag in Kota Bharu, met een tocht langs een poppen en vliegermaker, tempels, vissersdorpje en nightmarket vertrokken we naar Kuala Lipis in het midden van het land.
Van daar uit hebben we de Teman Negara jungle bezocht. Waar we illegaal na sluitingstijd de canopy walk ( boomtoppenbrug) probeerden te beklimmen maar het regende helaas te hard.
Wel verbluffend mooie natuur gezien. Snachts een 4 wheel drive door een palmolieplantage, waarbij we uilen, aapachtigen, vosachtigen, vogels en een baby luipaardje hebben gespot.
Nice.

Bijna verslapen voor de boot terug de volgende dag maar gelukkig gehaald en onze taxichauffeur stond heel aandoenlijk te wachten met Roti Canai, ons favo ontbijt ( en lunch en diner ).

Nu zijn we in Melaka waar we een paar dagen blijven en kijken of we nog in Sumatra uit kunnen komen, nog maar 12 dagen te gaan helaas.